Lang geleden heb ik nog meegemaakt dat mijn salaris cash werd uitbetaald in een loonzakje. Dat zakje was ongeveer 10X15 cm groot en ruim voldoende voor het toenmalige salaris, ook mijn huidige pensioen zou er nog prima in passen.
In de NRC van zaterdag staat een aardig artikel over het inkomen (we praten nu niet meer over salaris en al helemaal niet over loon) van de heer Jos Nijhuis, de bestuursvoorzitter van Schiphol.
Met Schiphol gaat het zo goed dat Jos met zijn aandeel daarin voor de goede resultaten, dit jaar 900.000 euro opstreek, loon en bonus. Daar was nogal wat commotie over, maar Jos kan het allemaal goed uitleggen.
Het waren oude afspraken en als hij in 2017 nog steeds in functie zou zijn, kreeg hij 487.000 euro.
DAAR HEB IK VREDE MEE, zei hij.
Lees dat laatste stukje nog eens een paar keer hardop voor jezelf.
Bedoelt hij daar nu mee dat we hem dankbaar moeten zijn dat hij voor zijn ongetwijfeld gigantische kwaliteiten niet meer dan een luizig half miljoentje wil hebben. Een bedragje dat bij sommige van zijn vrienden aanleiding geeft tot grappen en grollen. Josje, de loser van ons groepje heeft zich opgeofferd voor een paar centen?
Toen hem gevraagd werd of hij zijn salaris te hoog vond zei hij:"Mijn huidige salaris kan ik voor mezelf uitstekend verantwoorden. Ik kan goed in de spiegel kijken. Ik vind het geen exorbitante beloning."
Fijn Jos jij ligt er niet wakker van maar ik heb in dat hele artikel niet één woord gelezen waaruit blijkt waarom jij dat geld waard bent. Waarschijnlijk vinden jouw "vrindjes" dat je het waard bent.
De 87-jarige moeder van Jos heeft in ieder geval wel begrepen dat er iets niet deugde. Ze heeft alle Telegraafjes met vervelende artikelen over Jos met haar rollator verwijderd uit de bakjes van het zorghotel waarin zij verblijft.
Of zij de huiskrant van dat zorghotel weer heeft teruggelegd nadat zij de betreffende artikelen er uit had geknipt, vermeldt het verhaal niet.
