HET NATIONAAL GROOT DICTEE

Geheel volgens de verwachting had ik deze keer nul (0) fouten in mijn dictee.

Velen zullen zich afvragen hoe ik zo zeker van mijn zaak was dat ik deze keer geen fouten zou maken. Wel het antwoord is vrij simpel. Ik heb dit dictee niet gemaakt.Dat heeft er toe geleid dat ik dus ook geen fouten daarin kon maken. Een vrijwel volmaakte methode om foutloos te werken. Doe het niet.

In de NRC van 26 november '22 schrijft Arjan van Veelen een mooie column over de afrekencultuur in ons mooie land die er voor zorgt dat we iedereen gaan beoordelen op de metingen van het resultaat van zijn werk. Neem bijvoorbeeld de voetbalwereld, de spelers lopen rond met een band waarmee hun prestaties vastgelegd worden, elke stap die zij zetten, hoeveel km zij lopen enz. enz

Niet aleen in de voetballerij is dit zo, konstant wordt gemeten wie wat doet, hoe lang het duurt en wat het resultaat is. 

En daar wordt op afgerekend. Afgerekend.

Afgerekend, niet goed .......en wegwezen kan een resultaat daarvan zijn.

Dit geeft permanent spanning door de angst dat fouten voor jou slechte gevolgen kunnen hebben. Foutenmaken mag niet meer.

Terwijl, en dat weet iedereen, fouten regelmatig gemaakt worden, ze zijn onvermijdelijk.

Je kunt fouten vermijden door niet deel te nemen aan dat overgewaardeerde Nationaal Dictee. Een volkomen zinloze zaak, je kunt ook vragen om het telefoonboek uit het hoofd te leren en daar vragen over te stellen en dat uit te zenden op de radio. Spannend.

Als we de spelling na 1900 niet steeds hadden verandert, zou iedereen nu foutloos spellen.

Dus zei ik tegen de leerlingentjes in mijn klas: Geen paniek! Maak je dictee niet als je geen fouten wilt maken.

Ze maakten het toch.