IK NOEM MAAR WAT.

Henk Kamp: Als je waarde gedaald is op de arbeidsmarkt, dan ga je toch voor minder werken.
Als je geen werk in de buurt vindt, dan ga je toch verhuizen.
Als je geen werk kunt vinden is het je eigen schuld, denkt Henk.
Nu de praktijk.
Je bent een redelijk opgeleide HBO'er, werkzaam in de administratieve sector, ik noem maar wat.
Je woont, ik noem maar wat, in Groningen en bent 50 jaar. Dan word je ontslagen door inkrimping of reorganisatie, ik noem maar wat. Je solliciteert vele malen per week maar je wordt niet eens uitgenodigd tot op een uur reizen rondom je woonplaats. Er volgen geen uitnodigingen voor een gesprek ondanks je goede CV. Ondertussen is je inkomen flink gedaald, maar, ik noem maar wat, de hypotheek, moet nog wel betaald worden. Gelukkig werkt je vrouw nog, als doktersassistent, ik noem maar wat, in een gezondheidscentrum.
Tip van de minister, verkoop je huis en laat je vrouw ontslag nemen dan kun je in Zeeland zo terecht bij een garnalenpellerij, ik noem maar wat.
Je aarzelt want de laatste keer dat de makelaar vroeg of jij je huis niet wilde verkopen ligt wel 15 jaar achter je. Ook je moeder van 80 kan af en toe wel wat van jouw hulp gebruiken als ze zelfstandig wil blijven wonen. Ondertussen wordt je spaarpotje snel kleiner.
Dan hoor je deze minister dit soort onzin reutelen, dan denk je, ik noem maar wat:" Moet je nou echt asociaal zijn om minister van sociale zaken te worden?"

Maar als we, ik noem maar wat, het ontslagrecht verruimen dan worden de winsten van de bedrijven groter.
Duurdere krachten er uit, goedkopere er in. Die dure komen dan ten laste van de samenleving waardoor de lasten nog groter worden,  hun koopkracht daalt, hun bestedingen worden minder, winkeliers hebben minder omzet, de productie daalt, inkrimpen, ontslag, duurdere er uit, goedkopere er in enzovoort, enzovoort.
Ik noem maar wat, net als Henk, die klets als een automaat maar wat uit zijn VVDnek.