Lees zelf.
Nederland wordt naar binnen gekeerd land
Twee berichten in de TROUW van zaterdag, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, tonen weer eens aan dat de invloed van de PVV op het kabinetsbeleid niet overschat kan worden. Vrijdag besloot het kabinet het hebben van twee nationaliteiten verder te ontmoedigen.
Bovendien blijkt Nederland in de Europese Unie behoorlijk alleen te staan in het streven om gezinshereniging van migranten nog eens verder af te remmen.
Vooral het wetsvoorstel van minister Spies van binnenlandse zaken rond de dubbele nationaliteit staat bol van de symboolpolitiek. Het Nederlanderschap dient volgens het kabinet exclusiviteit uit te stralen. Het hebben van twee nationaliteiten moet daarom vrijwel onmogelijk worden gemaakt.
Dat er eisen worden gesteld aan het Nederlanderschap valt op zich te billijken. Volgens het kabinet dient het een 'bekroning te zijn op participatie en integratie'. Maar met het badwater wordt ook het kind weggegooid. Nederlanders die in hun nieuwe land de nationaliteit aanvragen, raken het Nederlanderschap in principe kwijt.
Het streven de gezinshereniging te bemoeilijken stuit op onbegrip bij andere Europese landen. Zo wil de Nederlandse regering dat iemand voortaan niet 100, maar 120 procent van het minimumloon moet verdienen voordat hij een partner uit het buitenland mag halen. Andere landen vinden die eis overbodig.
Op zich zitten er in het wetsvoorstel en in de voorstellen rond gezinshereniging waardevolle elementen. Het is ook niet gezegd dat beide onderwerpen geheel zonder problemen zijn, maar onder druk van de PVV gaat het kabinet te ver in zijn ijver.
In beide debatten toont de coalitie de neiging de internationale samenleving de rug toe te keren. Er spreekt een verlangen uit naar tijden waarin er minder internationale mobiliteit was. Tijden die niet terug zullen komen.
We krijgen daarom, zeker in de Europese Unie, meer de naam van een naar binnen gerichte gemeenschap, die zich minder gelegen laat liggen aan de overwegingen van andere landen.
Dat is een droevige constatering voor een land dat ooit onbevangen de wereld tegemoettrad en een van de pioniers was in de Europese samenwerking.
Het mag ons echter niet verrassen. Dit is de prijs die betaald moet worden voor de gedoogrol van Geert Wilders. Die prijs is dermate hoog, dat in 's lands belang gehoopt mag worden dat het niet te lang duurt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten