McGREGOR

Ach wat jammer.
Dat was mijn eerste gedachte toen ik enige tijd geleden las dat McGregor failliet was. Verschillende kledingstukken van dit merk hangen in mijn kast.

Hier stinkt iets.
Dat was mijn tweede gedachte toen ik las dat de oude eigenaren de zaak weer hadden teruggekocht van de curator.
In de krant verantwoordde de curator zich voor het feit dat hij de zaak had terugverkocht aan de vorige eigenaren. Een belangrijk argument was dat de werkgelegenheid voor 1100 werknemers overeind zou blijven, slechts 200 mensen zouden hun baan daardoor verliezen. 

Zit wat in.
Was de derde gedachte die toen bij mij opkwam.

Vandag echter werden alle gedachten uit mijn hoofd weggeblazen toen ik las dat alle werknemers die zeven jaar bij het bedrijf gewerkt hebben hun baan kwijt zijn. Slecht 300 van de oude werknemers behouden hun baan. Wat overblijft in mijn hoofd zijn termen die een fatsoenlijk mens niet zou willen gebruiken.

De curator vindt het "zeer teleurstellend" dat de eigenaren zich niet houden aan de afspraken die ze met hem maakten. Hij keurde de doorstart goed met het idee dat 1100 werknemers van het oude McGregor hun baan zouden behouden.
Een van de directeuren zegt hierop dat zij beloofd hebben 1100 BANEN te zullen behouden en dat het spijtig is dat mensen hun baan verliezen. Dan als klap op de vuurpijl:
De werknemers waren voor de aandeelhouders de belangrijkste reden voor de doorstart.

Inderdaad, geen woord van gelogen. Weg met die ouwe lui, welkom vakkenvullers. 
Help ons, 
de zakkenvullers.
Jeroen Schothorst
Ben Kolff
Marcel Broekhoven

Onthoud die namen.
Als ik in de toekomst in de krant lees dat deze figuren de kleertjes voor hun handeltje laten maken in een  derdewereldland door kleine meisjes, dan zou mij dat niet verbazen.
Ik koop GEEN McGregor meer!