Mijn hele leven heb ik geloofd in een paar zaken die volgens velen eeuwig zouden duren.
Zo geloofde ik bijvoorbeeld in de democratie als de beste waarde voor een duurzame samenleving.
Daar blijkt nu door sommigen grote vraagtekens bij gezet te worden. Zo zegt de filosoof Graham Lock vandaag in Trouw:'De democratie is zelfs als ideaal verleden tijd.In onze wereld is de democratie uitgehold. Hoe meer democratie in de huidige betekenis van het woord, hoe meer hype, spin en pr".
In het zelfde artikel zegt Bart Jan Spruyt:" Griekse denkers als Plato en Aristoteles waren kritisch over democratie". Maar uiteindelijk blijkt hij wel te geloven in democratie, al wordt dat geloof in deze tijd wel hevig aangevochten.
Dit alles naar aanleiding van het gedoe in Griekenland en Italië.
Zo geloofde ik bijvoorbeeld, ook op aanraden van anderen die ik vertrouwde, in het investeren in vast goed door middel van een eigen huis. Ook deze bijna zekerheid moet ik verlaten. Zelfs als het wel zo zou zijn moet deze investering dan later gebruikt worden om mijn zorg te betalen (Laatste VVD idee)
Zo geloofde ik bijvoorbeeld ook in de waardevastheid van mijn pensioen, maar ook dat is volgens de huidige deskundigen helemaal niet meer zeker.
Ik ben niet van mijn geloof gevallen, ik ben er af geduwd.
Hoeveel vertrouwen moet ik geven aan de huidige deskundigen, zoals politici, beleggingsadviseurs en anderen die het beste met mij voorhebben?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten